Gisteren moest ik helaas een les babymassage afzeggen. Ik geniet enorm van het geven van die lessen.Ik heb nu weer een fantastisch groepje van 4 lieve en gezellige moeders met 4 enthousiaste baby's. De afgelopen weken ben ik druk bezig geweest met het verbouwen van onze tuin. Iets te druk want ik kreeg weer last van mijn bekkenbodem. 20 jaar geleden kreeg ik tijdens de zwangerschap van mijn dochter zware bekkeninstabiliteit. Sindsdien is mijn bekken een zwakke plek.
Liggend op de bank met die zeurende en stekende pijn denk ik terug aan de komst van onze dochter en besef ik waarom ik het toch zo fijn vind om cursussen babymassage en ouder- kindyoga te geven en waarom ik gestart ben met ‘Vlinder en Beer’. Alles draait om verbinding!
Na de bevalling van onze prachtige dochter (ons tweede kindje) kon ik helemaal niets meer doen door de bekkeninstabiliteit. Zij was gelukkig een hele makkelijke en tevreden baby. Ik wilde voor haar net zo’n moeder zijn die ik was voor mijn zoon. Omdat hij een onrustige baby was die heel veel huilde, droeg ik hem 24 uur per dag bij mij. Het enige dat ik voor mijn gevoel echter voor mijn dochter kon doen was het geven van borstvoeding. Voor al het andere had ik hulp nodig. Mijn man, ouders en schoonouders stonden altijd klaar. Daarnaast kregen we 40 uur per week ondersteuning van Thuiszorg. Voor mijn gevoel schoot ik als moeder te kort. Ik werkte heel hard aan mijn herstel zodat ik zelf weer voor mijn kinderen kon zorgen en niet langer afhankelijk van anderen was. Het gevoel dat ik tekort schoot stopte ik weg, samen met de pijn die ik voelde vanwege de bekkeninstabiliteit. Alles wat ik echter wegstopte kwam in mijn bekkengebied vast te zitten. Het bekkengebied is een heel belangrijk gebied. Het bekken is de basis van ons leven en deze basis bepaalt hoe stevig je in het leven staat. Thema’s die bij het bekkengebied horen zijn; bestaansrecht, zekerheid, stevigheid, stabiliteit en veiligheid. Je raadt het al, door het wegstoppen van mijn gevoelens blokkeerde ik dit allemaal. Ik werd uiteindelijk de moeder die alles weer zelf kon, maar ik zette een belangrijk deel van mijzelf achter slot en grendel. Gelukkig heb ik na lange tijd wel weer mijzelf helemaal gevonden. Ik heb geleerd om met mijn lichaam en mijzelf in verbinding te staan en niet alles weg te stoppen. Daar hebben we dus al de eerste verbinding: verbinding met mijzelf.
Door beter naar mijzelf te luisteren kijk ik nu ook anders terug op die tijd na de bevalling. Ik deed veel meer als moeder dan alleen maar voeden. Het doet er niet toe wie haar kleertjes waste, wie haar in badje stopte of wie haar luier verschoonde. Samen huid-op-huid liggend in bed gaf ik haar warmte, liefde en geborgenheid en liet ik haar voelen dat ze heel erg welkom was. Met mijn handen liet ik haar voelen waar haar eigen lichaam ophield en waar de wereld begon waarin ze was terecht gekomen. Een wereld die heel blij was met haar komst. Ik masseerde haar, streelde haar, koesterde haar. Via mijn handen gaf ik haar geborgenheid. Heel dicht bij mij op de borst verkleinde ik de overgang tussen mijn baarmoeder waarin ze zich heel veilig en geborgen voelde en die grote onbekende wereld om haar heen. Een wereld waarin zij moest gaan ontdekken wie ze was. Een wereld waarin niet haar moeder de was deed maar een ander, maar ook een wereld waar haar moeder er voor haar was met heel haar hart en ziel. Een moeder die er voor zorgde dat in het kraambed een hechte verbinding tot stand kwam tussen hen beiden en die haar dochter hielp om zich te verbinden met haar eigen lichaam en de wereld om haar heen.
Zie hier, alles draait om verbinding. Verbinding met jezelf, de ander en de wereld om je heen. Dat is wat ik ook met heel veel liefde wil overbrengen tijdens het geven van mijn lessen. Verbinding zorgt voor veiligheid en geborgenheid, voor ontspanning en plezier. Dat gun ik elke ouder en kind! Daarom start ik binnenkort ook met het geven van een cursus aan zwangeren zodat zij direct na de bevalling al aan die verbinding kunnen gaan werken.
De kunst van het verbinden ligt in onze hoofd, handen en hart!
Marja Roubos